کد مطلب:300672 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:135
تلقی او از مرگ
او از مرگ تلقی دیگری دارد. آن را وسیله ای برای انتقال از این جهان كه جهان رنج ها، ناراحتی ها، دورویی ها و نفاق هاست می داند و موجبی برای رسیدن به عالم خوشبختی و سعادتمندی.
او می داند كه همه چیز این جهان عاریتی است، حتی نور آن،
ظلمت آن، سرور آن، آه و فغان آن. در آن هنگام كه مرگ در رسد و رستاخیز پدید آید همه چیز عیان می شود، حساب ها بررسی می شوند و آدمی در «دارالقرار» قرار می گیرد.
او از مرگ وحشت ندارد. و به همین نظر به هنگامی كه پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم شدت علاقه او را به خود می بیند، و در لحظات آخر از بین همه كسان احساس می كند كه تنها او را باید تسلی دهد، سر در زیر گوشش می گذارد و می فرماید: تو اولین كسی هستی كه پس از من به من ملحق می شوی. و فاطمه علیهاالسلام از شنیدن خبر مرگ خود نه تنها ناراحت نمی شود بلكه خوشحال می گردد و چهره درهمش از هم می شكفد.
آری خبر مرگ برای او خبری مسرت بخش است، زیرا می داند در ماورای آن برای كسانی كه كار و تلاشی كرده اند؛ پایه چیزی را بنا نهاده اند شادی و سرور است، عزت و راحت است، خیر و خوشی است. او می داند كه حتی مرگ برای بدكاران هم نعمتی است از آن بابت كه جلوی ادامه تبهكاری آنها را می گیرد و نمی گذارد كه در ورطه ی بدتری گرفتار گردند.